ROBANDO ROSAS, UN BLOG MARABILLOSO

De Buzón

As rosas, eses anaquiños de rubí que salpican tantas mesas, igrexas, matorrais ou mesmo manos esperanzadas, caracterízanse por seren fermosas, cheiraren ben e teren espiñas.

Cando un as busca, debe ter coidado para non mancarse con elas, xa que lles gusta moito o sangue dos atrevidos e dos despistados.

Son caprichosas, elas mesmas deciden a cor coa que se visten, mais son coma as mulleres de boa percha: poñan o que poñan triunfan.

Ás veces unha rosa pode ser unha caricia oportuna, unha mirada cómplice, unha aperta desgarradora.

Outras, a rosa que un busca pode ser unha palabra necesaria, unha frase que che remove os adentros, un texto que che regala unha nova cor coa que ollar o mundo.

Este ano, no club de lectura, faremos un magnífico ramo coas rosas que máis nos gustaron do xardín da nosa amiga Teresa Losada. A escolla foi dura. Paseamos entre as rosas,queriamos collelas todas. Ó final,o "donoso escrutinio" de Teresa axudounos e, con todo, canto nos custou decidir! De todos os xeitos, podedes disfrutar do arrecendo de cada unha delas visitando Las rosas de las avenidas.

 Estes son os artigos dos que, polo momento iremos gozando no club:

Amar la imperfección, Estar mal, Entroido, Ahora que ya no estoy yo, Lo dionisíaco y lo apolíneo, Poetas muertos y versos del capitán, Máikel, Problema y solución, Abriles robados, Escribir, Credo.  

 Ademais, empregaremos o seu blog para as sesións dedicadas a Origen e  a Delibes.

Moitas grazas, Teresa, polo teu blog incrible. Moitas grazas, tamén, por ter dedicado tanto tempo a dar resposta polo miudo a todas as curiosidades que os membros do club tiñamos sobre ti e o teu blog (click aquí para acceder ás preguntas que lle fixemos e ás respostas de Teresa).

Millóns de bicos!!!!!